Rouwverwerking.info
Irving, John - Weduwe voor een jaar
John Irving - Weduwe voor een jaar
Weduwe voor een jaar is een boek van John Irving. Een gedeelte van het verhaal speelt zich af in Nederland. Het boek wordt ook wel John Irvings Amsterdamse roman genoemd. Het boek bestaat voornamelijk uit twee delen, de periode van zomer 1958 en de periode van najaar 1990. In het laatste korte deel is de slotperiode van 1995 beschreven. Deel 1 en 2 zijn bijna afzonderlijk van elkaar te lezen vanwege de twee verschillende verhaallijnen. Toch vormen de delen gezamenlijk uiteindelijk het hele verhaal.
John Irving - Weduwe voor een jaar recensie
Er zijn verschillende hoofdpersonen in de roman van Irving, maar het verhaal speelt zich grotendeels af rondom de persoon Ruth Cole. In het eerste deel is Ruth Cole een peuter van vier jaar oud. Ze woont met haar ouders Marion en Ted Cole in een groot huis. Op de wanden van alle kamers en ook in de keuken en badkamer hangen ingelijste foto’s van Thomas en Timothy. Thomas en Timothy zijn de broers van Ruth, ze zijn omgekomen bij een auto ongeluk toen ze 15 en 17 jaar oud waren. Een familiedrama met een enorme invloed op de levens van Ruth, Marion en Ted. Ruth heeft haar broers nooit gekend, toch groeit ze op tussen de foto’s van haar broers en de verhalen achter de foto’s.Marion, de moeder van Ruth, is nooit in staat geweest om van haar dochter te houden uit angst dat ze nog eens zal verliezen waar ze van houdt. Ted, de vader van Ruth, kijkt wel veel naar zijn dochter om maar meer uit eigen belang dan in haar belang. Ted en Marion wonen min of meer gescheiden in het huis. Ted versiert de ene na de andere vrouw, Marion heeft geen seksuele relaties.
In de zomer van ’58 komt er een 16-jarige student Eddie werkervaring opdoen bij Ted. Ted is kinderboekenschrijver. Eddie en Marion krijgen een intense verhouding. Aan het eind van de zomer verlaat Marion haar dochter Ruth en haar man Ted, ze neemt op twee foto’s na, alle foto’s van haar overleden zoons Thomas en Timothy mee. Eddie heeft de komende 37 jaar geen contact met Marion, maar blijft al die tijd van haar houden.
In het derde en laatste deel, najaar 1995, worden de verhaallijnen uit het boek afgerond tot een geheel.
Conclusie:
Het boek leest lekker weg, een kleine 600 bladzijden, zonder dat je dit zo in de gaten hebt. Ik vond het een gevoelig verhaal, heel menselijk en geloofwaardig. Irving heeft een goed inlevingsvermogen en/of gedegen onderzoek gedaan en een prettige schrijfstijl om te lezen.