Rouwverwerking.info

Rouw is een bijzonder moeilijke en intensieve fase met veel symptomen, deze zijn vaak verwarrend voor iemand in de rouw en onbegrijpelijk voor een ander. Het is een confrontatie met onze diepe gevoelens en onzekerheden, uiteenlopende gevoelens en symptomen zonder een duidelijke volgorde of tijdsperiode. Er zijn veel verschillen waar iemand wel of niet tegen aanloopt, gebaseerd op de band met de overledene, ons persoonlijke karakter en mannen reageren vaak weer anders dan vrouwen. Het belangrijkste is dat de manier van rouwen nooit verkeerd is, de gevoelens mogen er zijn en moeten er zijn. Erkennen van de symptomen, de gevoelens en gedachten, in deze periode zijn nodig om te overleven en op een dag weer het gevoel terug te krijgen het leven aan te kunnen.

• Het “goed” doen, vaak is er een verwachtingspatroon bij de rouwende en de omgeving en al snel een oordeel of iemand wel goed rouwt. Het punt is dat de manier van rouwen altijd goed is maar vaak niet voldoet aan onze verwachtingen of aan die van de omgeving. Het anders reageren dan verwacht is niet fout maar kan wel een gevoel van controleverlies geven.
• Sterk of zwak zijn, verdriet is geen zwakte en is er ook geen mate van verdriet weer te geven die goed is. Meer verdriet is niet zwak, minder verdriet is niet sterk maar dat is wel hoe we het willen meten en hoe we het vragen aan de omgeving. Als we geen verdriet tonen lijken we sterk maar harteloos, als we alleen maar verdriet tonen lijken we zwak en kunnen we er niet mee omgaan. Begrip krijgen van anderen hierin kan erg moeilijk zijn en voordat we het weten zijn we drukker bezig met hoe zou een ander mij zien, sterk of zwak dan met onszelf. Zonder begrip van die ander is het zwaar maar als we ons anders voor moeten doen dan we ons voelen is er niet voldoende ruimte voor ons verdriet.
• Boos zijn is vaak een natuurlijke reactie in de rouw, het gevoel van onrecht, de dood voelt zelden aan als terecht. Als er geen ruimte is voor boos zijn dan is er meer risico op verbittering en zelfs op zelfdestructie. Voor boosheid is vaak weinig begrip maar het zijn normale gevoelens tijdens rouw, achter de boosheid zit alleen maar veel verdriet.
• Identiteitscrisis, bij het verlies van een partner raken we voor ons gevoel een deel van onze identiteit kwijt, hoe staan we nog in het leven zonder een toekomst met de partner, wie ben je zonder je partner. Het gevoel van eenzaamheid tijdens rouwen maakt dit nog moeilijker, alleen teruggetrokken in het verdriet maar ook het eenzaam voelen met mensen om ons heen. Het zelfvertrouwen moet herstellen door weer duidelijkheid te krijgen in wie we zijn zonder de overledene.
• Het praten tegen iemand die is overleden of diegene nog regelmatig zien is geen ongebruikelijk symptoom, doden zien komt bij ongeveer de helft van de mensen in rouw voor. Het wordt zowel als positief of als negatief ervaren.
• De uitingen van hard werken en veel praten is vaak een verschil tussen man en vrouw, beiden zijn goed, probeer te accepteren dat iedereen op zijn eigen manier omgaat met verdriet.
• Nachtmerries, schrikreacties, depressieve gedachten, stress, angstig, wanhopig of neerslachtig voelen kunnen allemaal voorkomen na het overlijden van een dierbare. Vooral bij een plotseling overlijden is de schok vaak nog groter dan bij een verwacht overlijden, dit effect van de schok met als gevolg deze gevoelens of symptomen kunnen maanden of zelfs jaren aanhouden. Na een lange ziekteperiode is er geen schokeffect maar iemand kan door het langdurige ziekteproces gevoelsmatig al helemaal uitgeput zijn. De symptomen van stress, nachtmerries, schrikreacties, depressieve gedachten, wanhoop of neerslachtig waren er al tijdens de ziekte en blijven nog enige tijd aanwezig na het overlijden.