Rouwverwerking.info

De uitvaart is een plechtigheid met meestal, de kist, het vervoer, bloemen, muziek en een afscheidsdienst. Het afscheid kan plaats vinden in een kerk, het uitvaartcentrum of een crematorium. Tijdens het afscheid wordt de overledene herdacht en er zijn vaak korte toespraken en muziek. De uitvaartondernemer kan bij al deze zaken helpen om keuzes te maken naar wens van de overledene en de nabestaanden. De uitvaart is een belangrijke ceremonie als eerbetoon aan de overledene maar ook later in het rouwproces van de nabestaanden. Een waardig afscheid kan nog wat troost bieden in de moeilijke rouwperiode na een overlijden. De keuze tussen cremeren of begraven kan een moeilijke keus zijn, de eerste crematie in Nederland vond plaats in 1914. In 2003 werd er voor het eerst vaker gekozen voor een crematie (50,6%) dan een begrafenis. Sinds die tijd is er nog steeds een stijgende lijn, in 2018 lag het percentage voor een crematie op 64,1 procent. De keus voor een begrafenis of crematie is persoonlijk en wordt besloten op basis van de wensen van de overledene en de nabestaanden, hiernaast kan het geloof, de financiële situatie en hoe we willen herdenken een rol spelen.

De alternatieven voor begraven of cremeren zijn het lichaam afstaan aan de wetenschap of resomeren als de wet wijzigt.

In de meeste regio’s in Nederland is cremeren goedkoper dan begraven, een grafmonument is vrij prijzig en de prijs voor grafrechten op begraafplaatsen verschillen per gemeente. De kosten voor een begrafenis zijn in 2019 gemiddeld 8.000 euro en de kosten voor een crematie in een van de crematoria zijn gemiddeld 4.000 euro, dit zijn de basiskosten, de overige kosten zijn sterk afhankelijk van de persoonlijke wensen rondom de uitvaart. Een uitvaartverzekering voor deze kosten is wenselijk zodat de nabestaanden niet voor de uitvaartkosten hoeven te betalen.

Gelovigen kiezen meestal voor begraven, binnen het geloof wordt begraven gezien als een waardiger omgaan met het lichaam dan crematie en van belang voor het hiernamaals en de wederopstanding. Crematie wordt vanuit het christelijke geloof veelal gezien als negatief en als een teken van oordeel of straf. In het rouwproces kan een graf meer troost bieden dan de as na een crematie maar dit is ook afhankelijk van wat de nabestaanden met de as doen. In Nederland moet de as van de overledene een maand in het crematorium blijven, hierna krijgt men de asbus mee, in 2019 zal de wet worden aangepast en kan men de as eerder ophalen. De bus kan bijgezet worden in het crematorium of op een begraafplaats, het is ook mogelijk om de asbus te begraven. Andere mogelijkheden zijn thuis bewaren of de as verstrooien op een strooiveld in de gemeente of op open zee.

Soms kiezen mensen uit milieu overwegingen voor een crematie maar de TU-Delft heeft dit onderzocht en het blijkt dat begraven of cremeren voor het milieu niet veel uitmaakt. Een alternatief hiervoor is de groene begrafenis of de natuurlijke begrafenis. De kosten van een natuurlijke begrafenis zijn goedkoper dan een reguliere begrafenis vanwege de eenvoudige afbreekbare kist en er wordt geen grafmonument aangebracht. Een andere optie is een natuurbegraafplaats waar de overledene in een bos wordt begraven, maar omdat een lichaam veel schadelijke stoffen bevat is deze vorm ook niet zo milieuvriendelijk.

Bij het laatste afscheid van een dierbare is het voor de nabestaanden belangrijk dat de uitvaart zoveel mogelijk past bij de overledene. Het is zinvol als hier van te voren overleg over is geweest dit kan bijvoorbeeld met een empathisch ingestelde stervensbegeleider of afscheidsbegeleider, hij of zij neemt op tijd alle beslissingen. Op het moment van overlijden kan het erg moeilijk zijn om dan als nabestaande overmand door verdriet een beslissing te moeten nemen. In het rouwproces is het prettiger om in ieder geval te weten dat er gehandeld is uit respect of naar wens van de overledene. Een plaats om de overledene te bezoeken biedt vaak wat troost in het stille verdriet van rouw. Het nadeel van as verstrooien op een anoniem strooiveld of op open zee is dat er geen duidelijk plaats meer is om te herdenken. Het is wel mogelijk om een gedeelte van de as te verwerken in bijvoorbeeld een sieraad om de nabestaande te gedenken. Men kan het prettig vinden om de urn in huis te hebben of in de tuin te zetten om zo het gevoel te hebben dat de overledene nog dichtbij is. Een begraafplaats, kerkhof of een plaats bij het crematorium kan de rouwende ook troost bieden. Er zijn altijd mensen die hetzelfde hebben meegemaakt en de omgeving past bij het gevoel van rouw op het moment dat de nabestaande het graf of de urn bezoekt met een bloemetje of een kaars om de geliefde te herdenken.