Rouw is het verdriet over een verlies, dit verlies is meestal veroorzaakt door het overlijden van een partner, een ouder, een kind, een ander familielid of iemand uit de naaste omgeving. Tegenwoordig wordt rouw ook wel in verband gebracht met andere vormen van afscheid, zoals het verlies van gezondheid, van een baan, echtscheiding of een kind dat het huis verlaat ook wel het lege nest syndroom genoemd. Rouw kan zelfs gaan over iets dat er nooit geweest is, zoals gebrek aan liefde, het niet kunnen krijgen van kinderen of het niet kunnen volgen van een studie of geen carrièrekansen.
Rouw is meestal nogal persoonlijk en wordt beïnvloed door de relatie met de overleden persoon en het persoonlijk karakter van iemand in een rouwproces. Rouw kan lang duren en de tijdsduur of de manier waarop bepalen we vooral zelf. Er kan wel hulp worden geboden bij een rouwproces maar de rouw gaat over het algemeen nooit volledig over, er blijft altijd wel een gevoel van een lege plek of verdriet om het verlies aanwezig.
Collectieve rouw kan een mooi ritueel zijn maar het lijkt soms ook wel wat op ramptoerisme of sensatiezucht en het wordt zelfs wel rouwziekte of Mourning sickness genoemd. Nabestaanden kunnen een collectieve rouw als helpend ervaren maar ook als storend omdat mensen massaal rouwen om een overledene die ze nooit hebben gekend. Het kan aanvoelen alsof hun verdriet dan minder zou moeten zijn terwijl het dit niet is. Bekende voorbeelden van collectieve rouw zijn: bij de ramp met het vliegtuig de MH17, het overlijden van prinses Diana, de moord op Pim Fortuyn, de dood van Johan Cruijff maar ook bij de aanslagen in Parijs en Brussel. Collectieve rouw kan een verbondenheid geven maar het is de vraag of er een oprecht medeleven met de nabestaande is, vaak wordt bij collectieve rouw niet aan de nabestaanden gevraagd of zij dit wel prettig vinden. Rouw is een bijzonder individueel proces en het delen laat de eenzaamheid van dit proces wel even minder voelen maar na de collectieve rouw gaan de deelnemers weer naar huis terwijl de nabestaande achterblijft met de leegte en het gevoel van eenzaamheid.
Onderwerpen in de rubriek rouw:
fases in het rouwproces
ook wel door deskundigen taken genoemd, de
tijdsduur
van het proces: wanneer gaat rouw over en veel voorkomende gevoelens en
symptomen van rouw. Soms denken we de overleden persoon te zien, horen of zelfs te voelen, de
doden zien
is geen vreemd fenomeen. De
rouwarbeid
is het omgaan met rouw, het is hard werken en het is een heel persoonlijk proces. Als een rouwende vastloopt dan is er sprake van gecompliceerde of
onverwerkte rouw, er zijn ook veel
soorten verlies
of verlieservaringen waar uit een gevoel van rouw kan ontstaan. Op het werk is
rouwverlof
wenselijk en begeleiding mogelijk. Bij een ernstige ziekte is er voorafgaand aan het overlijden vaak al een onbekende en soms niet geaccepteerde vorm van
anticiperende rouw
bij de partner of de mantelzorger.
Herdenken van de dierbare kan natuurlijk altijd maar is vaak belangrijk
1 jaar na overlijden
of op de
veertigste dag. In het orthodoxe geloof is de
Zielenzaterdag
een belangrijke dag om respect te tonen. Elk jaar in november is er het herdenken op de traditionele
Allerzielen
dag met bekende of minder bekende rituelen of gebruiken. In de week voor
Beloken Pasen
is er in veel landen met het orthodoxe geloof een belangrijke dag op naar de begraafplaats te gaan.